Het is donderdag en dat betekend dat er weer
een nieuwe theezakjes vraag voor jullie klaar staat. Deze week heb ik voor een
vrij persoonlijke maar zeker wel een hele mooie vraag gekozen. Eentje waarover
ik eigenlijk niet zo heel lang heb hoeven na denken, maar die toch wel redelijk
diep gaat. Diep in de zin van persoonlijk. Toch ga ik hem beantwoorden want de
vraag luidt: Was er een dag dat je gehuild had van geluk?
Ik zou deze vraag niet beantwoorden als ik er
geen antwoord op wist en er geen verhaal achter zou zitten. Ik heb dus wel eens
gehuild van geluk. En dat was mooi. Mooi omdat ik me op dat moment écht wel
even trots voelde. Voelde alsof niemand mij meer stuk kon maken en ik de hele
wereld aankon.
Het laatste moment dat ik écht gehuild heb van
geluk en wat ik mij nog herinner als de
dag van gister is het moment dat ik gebeld werd door mijn middelbare school met
de uitslag van de examens. Het klinkt misschien heel cliché en het is misschien
ook wel een beetje heel erg cliché, maar dat waren échte tranen van geluk.
Tranen van geluk dat ik het toch had gehaald en het zeker wel kon. Tranen van
geluk omdat ik eindelijk weer gewoon kon adem halen (en mijn nagels zonder
trillende handen kon verder afmaken aangezien ik mijn nagels op het moment van
het belletje aan het lakken was). Maar dat waren ook zeker tranen van trots.
Trots op het feit dat ik mijn kader diploma (al dan wel op het nippertje) had
gehaald en het gewoon had geflikt. Want daar waren ze vanaf mijn basisschool
nog niet zo zeker van. Maar als ik iets wil dan lukt dat en dat bleek op die
speciale dag met dat overweldigende telefoontje. Ik denk met een glimlach terug
aan die dag. Géweldig!
Wanneer
heb jij voor het laatst gehuild van geluk?
Ik kan me niet herinneren dat ik óóit gehuild heb van geluk... Terwijl ik toch heel vaak in m'n leven héél blij ben. Maar huilen van geluk... Nope!
BeantwoordenVerwijderen