Personal | Koetjes en kalfjes; mooi weer, Gossip Girl en Interrail

Het is zondag middag wanneer ik mijn laptop open klap en Word opstart. Het zonnetje schijnt en de vogeltjes fluiten vrolijk terwijl ze hun veren uitslaan onder de strak blauwe lucht. Eindelijk weer; zon en geen wolkje te bekennen. En ik? Ik heb zin om te schrijven. Ook al heb ik geen idee waarover. Misschien wel over het leven op het moment ofzo, gewoon even schrijven. En dat ga ik nu ook gewoon doen.

Ik heb dat wel vaker. Dan zit ik me helemaal zit te bedenken wat ik ga schrijven en hoe ik dat dan wil gaan verwoorden, maar omdat ik het op dat moment niet op kan schrijven ben ik het kwijt wanneer ik dit daadwerkelijk uit wil gaan werken. Zo ook vandaag. Ik had vannacht namelijk een heel fijn idee om over te schrijven en dat heb ik wel eens vaker; ineens word ik wakker met een leuk blog idee midden in de nacht. Maar eenmaal mijn Word te hebben opgestart de volgende middag – nu dus – weet ik totaal niet meer waar ik over wilde schrijven. Ik voel namelijk nu alleen maar de drang om te schrijven.

Bijna stage klaar

Gewoon omdat de vogeltjes zo vrolijk fluiten, de buurtkindjes door de straat heen rennen en Lady op de stijger in de schaduw ligt te chillen. Gewoon omdat ik even zin heb om het over koetjes en kalfjes te hebben ondanks dat die in de verste verre over het land niet te bekennen zijn vanaf het balkon. Maar ook omdat inmiddels mijn laatste stage weken zijn ingegaan en ik gewoon over ongeveer een maand alweer klaar ben. En ik niet besef hoe snel dit is gegaan en het nog steeds gaat. En dat ik eigenlijk ook niet besef hoe goed ik op mijn plek zit op mijn stage plek en hoe goed ik het getroffen heb; het had namelijk ook compleet anders kunnen lopen. En ja, dat voelt best goed. 

Micheal Scotfield vs Serena van der Woodsen 

En weetje? Het voelt stiekem ook best goed dat ik een lichte verslaving voor Gossip Girl begin te ontwikkelen. Sinds vorige week ben ik het nog een keer gaan proberen – want ik had het al eens geprobeerd maar kwam toen niet verder dan aflevering één en ik vond het maar een stomme serie – en tot mijn grootte geluk werkt het. Want ik had even geen zin meer in Prison Break ook al vind ik Michael Scotfield echt een geweldige personage en ben ik nog steeds nieuwsgierig naar hoe ze zo’n ijzer sterke serie hebben kunnen verzinnen. Gossip Girls is daarin tegen juist heel luchtig en een ‘ver van mijn bed show’ al is Prison Break natuurlijk ook een ver van mijn bed show. Toch is het bij Gossip Girl anders. Misschien is dat juist de reden dat het nu wel lukt. En dat ik Serena misschien toch ook wel een hele leuke en krachtige personage vind.

Interrail; hoi Italy! 

Ik wil als laatste wel nog even afsluiten met de vooruitzichten van de Interrailen reis. Want we hebben inmiddels de vliegtickets voor heen en terug geboekt én de treintickets zijn nu ook binnen. En eerlijk is eerlijk ik vind het best spannend; in backpack stijl. Maar ik heb er ook wel weer zo veel zin in. Ik merk namelijk wel dat ik wel toe ben aan echt even vakantie en om weg te gaan van hier. Al dat gewoons. Maar goed, we moeten nog even een paar weken wachten maar kunnen wel alvast genieten tijdens de voorpret; de hotels en of hostels moeten nog even geboekt worden. En dat zou wel zo handig zijn als je als twee blondjes voor het eerst in backpack stijl op vakantie gaat;). Zouden jullie het trouwens leuk vinden als ik hier weer een blog serie, zoals toen met Thailand, over zou maken? 

We zijn inmiddels bijna zo'n 600 woorden verder en ik denk dat dit wel lang genoeg is. Maybe iets té Oke, we zitten nu over de 600 woorden heen, dus ik sluit hem af. Thanks als je de moeite hebt genomen om mijn koetjes en kalfjes gebabbel te lezen! 

Heb jij al vakantie plannen?