Dancing with a smile

De pauze is voorbij. De mensen zitten weer op hun plaats en ik hoor de muziek vanuit de zaal. Ik pak nog even snel de lippenstift en maak mijn lippen nog extra rood.
Pak de haarlak en spuit er nog even snel wat meer lak in, ja het zit goed. Ik werp nog een laatste blik in de spiegel, trek mijn kleding recht en ren snel achter de meiden aan richting de ruimte voor de coulissen.
We gaan het doen en ik heb er zin in!

Als klein meisje droomde ik ervan om 10 pirouettes achter elkaar te kunnen dansen, rechte lijnen te hebben en de perfecte maat te hebben. Dit alle kan ik niet of heb ik niet.
Maar het geen dat ik wel heb is plezier.

In de ruimte voor de coulissen wachten we geduldig af tot wij de coulissen in worden geroepen.
Of nou ja, rustig?
In mijn hoofd neem ik nog even snel de pasjes en mijn posities door. Mijn buik begint steeds meer te kramperen. Ik ben niet zenuwachtig, nee het is gezonde spanning. Spanning voor iets wat ik niet voor de eerste keer doe maar toch steeds weer spannend is.
Ik lach nog wat om een opmerking van een vriendinnetje en kijk nog een keer in de spiegel.
Dan worden we geroepen en mogen we naar de coulissen.

Zo stil mogelijk lopen we naar de juiste ingang vanuit waar wij zo moeten opkomen.
Voor ons dansen de jongentjes hun dans.
Ik glimlach, het is schattig; kleine jongetjes dansen in een zwarte broek, wit blousje en een zwart colbertje en hun strak naar achter gekamde haren maken het setje compleet. Ja het is lief om te zien hoe ze hun best doen.
Wanneer hun muziek is afgelopen weet ik dat het tijd is, tijd voor ons is om te laten zien wat wij er van bakken.
Het applaus klinkt, de lichten gaan uit en wij mogen op.

In het donker ga ik op zoek naar mijn plaats. Aan de zijkant van het podium.
Ik ga klaar zitten.
Mijn buik protesteert nog eens vrolijk, ik ga nog heel snel alles maar ik weet dat ik me niet druk moet maken en het gewoon moet doen.
De lichten worden op ons gericht en de muziek klinkt uit de boxen.

De eerste pasjes zetten we in, het gaat goed.
We gaan verder, de muziek vordert en in mijn hoofd ben ik al een stukje verder.
Terwijl ik de dans, dans kijk het publiek in, ik zie heel wat mensen. Maar niet genoeg om daar de zaal mee vol te krijgen. Dit had ik ook niet verwacht dus dat is dan toch maar weer een meevaller.

De eerste dans is afgelopen en in de choreo verschuiven we naar de volgende positie en choreo.
We staan in een rijtje en de volgende muziek sluit netjes aan.
Ik wacht tot het mijn pling is om een pose te maken.
Pats, ik stap in mijn pose en tover een big smile op mijn gezicht.
De choreo begint en ik denk niet na.
Ik denk niet na over wat er daarna komt, ik luister naar de muziek en volg en zing in mijn hoofd heel hard en vals mee.
Ondertussen blijf ik glimlachen want dat maakt het leuk, dat frist het op en dat vermaakt mensen.
Het gaat lekker en ik krijg er nog meer zin in, helaas zijn we alweer bijna bij de laatste choreo aangekomen..

We eindigen op de grond.
Weer loopt het volgende nummer mooi in het andere nummer over.
Ik denk daar over na, de mensen in het publiek niet.
Ik wacht tot de tel van mijn pose spring op en boem pats!
Daar is mijn glimlach weer!
En we gaan er voor, het is de laatste dans.
Ik sla een ander bijna een blauwe hand omdat we iets te dicht op elkaar staan maar we gaan verder.
We doen ons best om de dans er zo netjes mogelijk uit te laten zien mét glimlach.
De laatste paar seconden tellen af, ik doe de laatste pasjes en loop langzaam maar zeker naar achter.
De muziek stopt en de lichten gaan uit.
Het aplaus begint en wij lopen af.

Yeah!
We did it!
Snel lopen we verder naar achter, de coulissen uit.
Wat was dat weer lekker!
Aaaaih, ik sta te shaken van energy.
In de kleedkamer achter het podium waar we eigenlijk stil moeten zijn bespreken we enthousiast en haast gillend hoe het ging; conclusie het kan beter maar het ging goed!

Ik ben blij, het was leuk en ik voel de energy!
We zijn blij dat het goed is gegaan.
Onze docente zegt dat we het goed hebben gedaan.
Een glimlach verschijnt er op onze gezichten en tevreden kijken we elkaar aan.
Ja het ging goed, ik maakte 1 foutje maar straks gaan we nog een keer en dan gaat het nog beter!
We did it!

Vroeger wilde ik een ballerina worden, dat ben ik niet. Vroeger wilde ik alles perfect, dat heb ik niet.
De uitblinker van de groep, dat ben ik niet. De beste zal ik nooit worden, maar iets wat ik leuk vind en waar ik niet de beste in hoef te zijn, dat doe ik nu wel.
Blij met wat ik nu doe, dat ben ik wel.

Love && Enjoy