Blog project | JustYouth

Vandaag een anders soort blogje dan jullie gewend zijn.
Vandaag namelijk een blogje in verband met een project waar ik mij voor heb opgegeven.
Dit project is opgezet door Semir van Justsemir.nl en het gaat eigenlijk over ons.
Wij jongeren, ons gedrag naar anderen.
Je zal op nog wel wat meer blogs vandaag een zelfde soort blogje kunnen verwachten.
Benieuwd wat dit is en wat dit precies inhoud?
Lees dan gauw verder!

Het zit namelijk zo.
Het is de afgelopen maanden wel weer heel goed raak, bijna iedere week is er wel iets van in het nieuws.
Jongeren die los slaan op andere, iets stelen, iets vernielen en of anderen alleen maar kwaad doen.
Maar ook jongeren die jongeren pijn doen, pesten en vervolgens niets anders laten kiezen dan er een einde aan te maken.

Pesten is iets wat veel te vaak gebeurt, van klein tot groot.
En vaak begint het al vanaf een jaar of 6 (en in de ergste gevallen zelfs eerder(!)).
Pesten is verdeeld in verschillende rollen:
- Zo heb je het 'hoofd' dat is de pester.
- Je hebt de meeloper, dit is diegene die achter de pester aan loopt en als het ware mee pest maar niet het 'hoofd' is.
- Dan heb je ook nog de aanmoediger. Zoals jullie denk ik wel snappen moedigt deze de pester aan omdat hij of zij het zelf niet durft te doen.
- Vervolgens heb je de verdediger; deze komt op voor het slachtoffer maar wel zo danig dat hij/zij zelf het slachtoffer niet wordt.
- Dan heb je natuurlijk het slachtoffer; dit is diegene op wie het allemaal gericht is en wie er gepest wordt.
- Dan zijn er ook nog kinderen die er liever buiten blijven en zich er niet mee bemoeien, dit zijn de buitenstaanders.

Het rare en eigenlijk ook wel het nare is dat je gauw een meeloper bent en dat terwijl je het zelf wel eens helemaal niet door kunt hebben.
Zo heb ik in mijn middelbare school periode wel eens meegedaan aan een pesterij.
Toen in die tijd zat ik in een klas met maar 4 meisjes en de rest allemaal jongens.
1 van die meisjes die was anders, anders dan hoe wij waren op dat moment.
En dat viel op, niet alleen bij ons groepje meiden maar ook bij de jongens.
En zonder dat ik het toen door had deed ik mee, mee met het pesten, het uitlachen en nare dingen zeggen.
Achteraf gezien weet ik nu dat, dat niet goed was.
En ik denk zelf dat ik het toen wel al wist, maar omdat je dan in de puberteit zit en je ‘vrienden’ en ‘erbij horen’ nog een grote rol spelen duw je die gedachten meestal weg. Ook al voelt dat niet goed en weet je dat je niet goed bezig bent.
Natuurlijk is dat geen excuus, maar als ik er nu op terug kijk en het anders kon doen; ja dan had ik het anders gedaan en had ik wel beter geweten.

Als ik nadenk over de meeloper dan denk ik 2 dingen.
Of nee dan beschrijf ik de meeloper in 2 soorten, tenminste; ik vind dat je 2 soorten meelopers hebt.
Zoals ik bij de rollen van het pesten beschreef heb je dus de meeloper die net zoals de pester mee pest omdat hij de pester steunt, maar zo heb je (naar mijn mening) ook de meeloper die ook mee pest omdat hij/zij bang is voor de pester en daarom mee pest omdat hij daar door niet buiten de groep valt.
Als ik dan kijk naar mijn situatie die ik hier boven heb beschreven dan denk ik dat ik op dat moment de meeloper was die bang was buiten de groep te vallen als ik dat niet zou doen.
Als ik nu naar het meeloopgedrag kijk van andere, van mensen wat ik hoor of van wat ik zie vind ik het zielig.
Zielig dat die mee lopen omdat ze denk dat het stoer is, of juist omdat ze bang zijn erbuiten te vallen.
Want juist dat is niet stoer, ik kan er gewoon boos om worden. Ook boos op het feit wat ik in het verleden heb gedaan.
Want waarom kwam ik toen niet voor diegene op? Waarom liet ik het gebeuren en deed ik nog mee terwijl ik zelf heel goed weet wat het met je doet?
Waarom hebben we haar toen niet in haar waarden gelaten en deden wij zo moeilijk om ons met andermans leven te bemoeien?
Als ik toen voor mijzelf was opgekomen, was ik geen meeloper geweest, was ik mijn eigen weg gegaan en had ik misschien wel voor diegene op kunnen komen.
Ja, het is triest, ik vind mijzelf triest als ik terug kijk op die situatie en ik vind het hele meelopen triest.
Omdat je misschien bang bent dat je er buiten valt vind ik het geen reden om (wat ik zelf wel in die situatie heb gedaan) mee te doen. Want kan jouw het schele dat je er op dat moment buiten valt, kan jouw het boeien dat mensen je dan vies aan kijken? Laat ze je lekker vies aan kijken, hun krijgen er spierpijn in hun gezicht van en jij niet. Jij word er beter van; want opkomen voor jezelf mag best!

Nu moet ik wel zeggen; op de middelbare school is dit heel anders dan hoe ik er nu tegen aan kijk.
Maar wat ik ook al eerder zei; het is ook de puberteit, je vrienden en je omgeving die daar bij mee spelen.
Ondanks is het totaal geen reden of excuus om te gaan pesten.

Als laatste, je hebt ook situaties waarin jij het tegenovergestelde bent.
Het tegenovergestelde van die andere groep die 'mee loopt'.
Zo even een heel dwars voorbeeld waarin ik niet mee loop en waar sommige van jullie raar van op kijken;
Ik heb geen uggs in mijn kast staan.
Dit is misschien niet het juiste voorbeeld om bij het woord meeloper te verwoorden, toch is het wel een voorbeeld voor een uitleg;
Want heel veel meiden zijn weg van de Uggs, ik niet ik heb totaal geen kick bij het zien van Uggs.
Al helemaal niet bij het zien van de prijzen.
Niet omdat ik tegen die schapenvacht ben (uiteraard vind ik het ook weer niet geweldig, maar als ik daar naar zou moeten kijken kan ik beter naakt gaan zitten aangezien bijna alles wat wij aantrekken wel met een dier verbonden is), niet omdat ik het geld er niet voor heb, niet omdat ik ze niet mooi vind, maar juist om het feit dat ik er mij er niet tot aangetrokken voel.
Ik heb niet die feeling van ik moet Uggs omdat andere dat ook hebben.
Want ondanks dat bijna al mijn vriendinnen wel minimaal 1 paar Uggs in de kast hebben staan waarderen ze mij nog steeds om wie ik ben en wat ik doe.

Dit was mijn verhaal wat betreft dit project, pesters en vooral wat meelopers betreft.
Zoals wel duidelijk is geworden ben ik er zelf ook in mee gegaan maar ben ik dat in de loop der jaren gaan inzien en kijk ik er heel anders tegen aan dan toen de tijd.
Logisch aangezien je ouder en wijzer word.

Wat vind jij van de meelopers?
Heb je het zelf ook wel eens onbewust gedaan, Zo ja; hoe kijk je er nu op terug?
Heb je er spijt van of vind je het nog steeds terecht?







1 opmerking

  1. Ik denk dat er veel mensen zijn die onbewust meelopers zijn en dat is wel jammer voor degene die gepest word. Later krijgen juist die mensen spijt of zien ze zoals jij in dat ze niet slim bezig waren, maar daar heeft de gepeste dan niks meer aan. Daarom is het goed als er iets tegen pesten gedaan! Zelf ben ik nooit gepest of heb ik meegedaan aan pesten. Misschien onbewust, maar daar weet ik niks van. Ik was eigenlijk een buitenstaander, iemand die zich er niet mee bemoeide.

    BeantwoordenVerwijderen