Personal | Hoofdstuk groeihormoon: DONE!

Afgelopen donderdag was het de allerlaatste keer dat ik samen met mijn moeder richting het Sophia kinderziekenhuis reed in Rotterdam. Waar ik vijf jaar geleden klaar was met groeihormoon prikken, was nu de dag aangebroken dat ik daar voor de laatste keer heen moest. En weetje? Het is best vreemd dat dit hoofdstuk groeihormoon nu écht klaar is.

Hoewel het, de laatste 5 jaar dat ik niet meer hoefde te prikken, niet zo’n grote rol meer speelde als toen ik nog met de behandeling bezig was, is het nu pas echt afgesloten. Er zaten namelijk nog 3 keren, verdeeld over 5 jaar, bij waarin ik terug zou komen en nog een keer een suikertest, dexa scan, bloeddruk en IQ test zou laten doen. Dit hoorde bij het na traject om te kijken hoe en wat als je met groeihormoon stopt.

En mijn laatste keer was dus afgelopen donderdag. De laatste keer dat we op de vroege morgen (half 7) in de auto stapte en maar liefst een half uur te vroeg ons melde in het Sophia kinderziekenhuis (wow! drie jaar geleden kwamen we daar aan in een bouwput, nu herkende we het niet meer terug, wat is het mooi geworden!). Voor de laatste keer op de weegschaal (ondanks dat dat natuurlijk niet de allerlaatste keer zal zijn), meten (en nog steeds 160 zijn, goh!) en voor de laatste keer twee infusen laten sneuvelen aan mijn geweldige aderen die moeilijk te prikken zijn of gewoon halverwege een test besluiten te stoppen met bloed geven en voor de laatste keer een IQ test doen en je even heel idioot voelen omdat je over hele rare vragen gaat na denken..

Kortom; dit was voor mij de échte afsluiter. Ik ben blij met de 8 cm die mij tot een mooie 1.60 hebben gebracht en ik denk dat ik met die gedachten dit hoofdstuk groeihormoon afsluitJ.

Benieuwd naar het verhaal achter dit hoofdstuk? Vorig jaar schreef ik er dit blogje over:

Mijn verhaal. 

Misschien een beetje een rare vraag, maar… Ben jij tevreden met je lengte?