Lifestyle | Niet bikiniproof; heb schijt en geniet!

Een paar weken geleden was ik met een vriendinnetje naar het strand. Terwijl de zon zijn werk deed, de meeuwen nog net niet boven op je landde wanneer je iets te eten uit je tas pakte en er een enorme rust hing op het strand hadden we het over het niet strak zijn maar wel in bikini durven te lopen. Ik ben er daarna nog eens over na gaan denken en kwam tot een conclusie die ik graag met jullie wil delen.

Vroeger dacht ik er niet bij na. Ik trok mijn bloemetjes bikini met sliertjes aan en dook het water in. Naarmate ik ouder werd, werden het iets minder uitbundige bikini's maar nog steeds trok ik mij er weinig van aan. Ondanks dat ook mijn lichaam steeds vrouwelijke vormen aannam. Weer een paar jaar later, laten we zeggen rond mijn 17/18de, ging er bij mij een knop om. Als ik ergens in bikini zou moeten kunnen verschijnen begon ik drie dagen van te voren al met piekeren. Welke bikini moet ik aan? Is die niet te strak zodat de vet rolletjes nog iets erger lijken? Gaan mensen dan niet denken 'Iel wat loopt daar voor monster'? Waar ik voorheen niks van iemand anders aantrok waren die gedachtes ineens aanwezig. Want ik was niet strak zoals vele andere, om mij heen, het wel waren.

Nu ik dit steeds vaker hoor in mijn omgeving en ik menig meisje zo plat als een plankje zie worden omdat het 5x per week in de sportschool zit, begon er bij mij iets te dagen. Want inmiddels kan ik mij er wel bij neerleggen dat ik niet de slankste ben. Beter gezegd; ik ben nu op mijn zwaarst. Maar dat betekend toch niet dat ik niet in bikini rond mag lopen als het 30 graden is? Toen ik op het strand om mij heen keek en verschillende vrouwen (het zijn toch meer vrouwen die hier bij stil staan dan mannen) in bikini of badbak, dik of dun zag rondlopen dacht ik "het kan gewoon omdat het mág!'. Want er staat tenslotte nergens een bordje dat persé ergens aan moet voldoen, toch?

Tuurlijk, als ik naar beneden kijk terwijl ik recht overeind sta, zou ik ook graag dingen anders zien. Maar ik ben niet de persoon die vijf keer in de week naar de sportschool kan gaan. Laat staan één keer. Het enige wat ik op dit moment aan sport doe is naar de bus fietsen en 's avonds weer terug. Óh en zo af en toe hoepel ik een kleine 20 minuten.. Sporten is gewoon niet zo mijn ding en als ik écht weer even wat wil minderen zijn er nog genoeg andere manieren. En daarbij, waarom is het zo'n must om helemaal bikini/badpak proof te zijn wil je er 'goed' uitzien in bikini? Of badpak? Als jij een beetje in de zon ligt, een lekker bruin kleurtje krijgt en dan niet helemaal strak maar wel gewoon goed in je vel zit en over het strand durft te lopen; waarom kan dat niet gewoon prima zijn? Want zichtbaar wat vet rolletjes hebben daar vergaat de wereld toch niet van?

Met andere woorden; ik heb mij er inmiddels weer bij neer kunnen leggen en durf gewoon in bikini te verschijnen. En nee, dan ben ik maar niet de slankste. Maar ik durf het wel gewoon aan, ben blij met het feit dat ik het durf en dat ik gewoon mezelf kan zijn op het moment dat het 30 graden (of gewoon lekker bikini weer) is. Wat ik hiermee wil kortsluiten; of je nou wel of niet bikiniproof bent maar wel gewoon lekker in bikini/badpak wil rondlopen net als ieder ander; het mag, het kan want ook jij kan dat! Heb schijt aan al die Instagram foto's of waar je ze ook tegen komt; jij hoeft je niet te verstoppen, je bent wie je bent; heb schijt en geniet!

Ps; ik heb trouwens niks tegen de meiden die er wel de moeite voor doen; ik doe het je alleen niet na, haha!

Hoe denk jij over deze niet bikiniproof kwestie?